Praca sezonowa za granica z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością. I trudno się temu dziwić, gdyż ten rodzaj zajęcia umożliwia podjęcie zatrudnienia poza granicami kraju zwłaszcza tym osobom, które nie chcą bądź nie mogą pozwolić sobie na długą czy stałą emigrację. A ponieważ zarobki za granicą wciąż są dużo wyższe niż w Polsce, to praca sezonowa w krajach Europy Zachodniej pozwala na szybkie podreperowanie domowego budżetu. Tym bardziej, iż wielu zagranicznych pracodawców poszukuje typowych pracowników sezonowych – między innymi w leśnictwie, ogrodnictwie, turystyce, handlu, przemyśle spożywczym bądź budowlanym. Dlatego też każdego roku na przysłowiowe saksy wyjeżdża spora ilość rodaków, dla których praca sezonowa za granicą staje się szansą na całkiem przyzwoity zarobek. Jednak – co należy podkreślić – ten rodzaj zatrudnienia charakteryzuje się pewnymi cechami.
Co należy wiedzieć o pracy sezonowej za granicą?
Czym jest praca sezonowa i dla kogo jest przeznaczona
Decydując się na pracę sezonową w krajach Unii Europejskiej warto pamiętać o tym, iż regulacje unijne – w odróżnieniu od polskich – ściśle wyjaśniają na czym polega ten rodzaj zatrudnienia. Polski Kodeks Pracy nie zawiera definicji oraz zasad odnoszących się do pracownika sezonowego. Jedynie z wyroku Sądu Najwyższego można dowiedzieć się, iż praca sezonowa jest wykonywana przez określoną część roku, a więc ma charakter tymczasowy i przejściowy. Zupełnie inaczej wygląda to w zapisach prawa unijnego. Według przepisów Unii Europejskiej pracownik sezonowy to taka osoba, która na terenie innego państwa członkowskiego wykonuje pracę najemną przez okres nie dłuższy niż osiem miesięcy. Dodatkowo w regulacjach unijnych znajduje się zapis, iż praca tego typu powinna być uzależniona od pór roku i powtarzać się każdego roku. Zatem pracownikiem sezonowym w Unii Europejskiej będzie osoba zatrudniona do prac okresowych, które powtarzają się każdego roku w sposób regularny i cykliczny.
W związku ze specyfiką pracy sezonowej jest ona kierowana głównie do osób, które nie chcą lub nie mogą podjąć pełnoetatowego zatrudnienia. W związku z tym jest ona doskonałym rozwiązaniem dla uczniów, studentów, emerytów, rencistów, osób przebywających na urlopie bądź posiadających dłuższą przerwę w zatrudnieniu (na przykład przestój u pracodawcy i związany z tym urlop bezpłatny). Jednak praca sezonowa nie jest zarezerwowana jedynie dla ściśle określonej grupy osób. Z tego rodzaju zatrudnienia może skorzystać każda osoba, dla której zajęcie sezonowe jest możliwością zarobienia pieniędzy.
Jeżeli nie znasz języka a interesuje cię wyjazd za granicę to więcej informacji znajdziesz w artykule: Praca za granicą bez znajomości języka
Plusy i minusy pracy sezonowej
Praca sezonowa poza granicami kraju jest zajęciem bardzo specyficznym – i jako taka posiada zarówno plusy, jak i minusy. Jedną z największych zalet zatrudnienia sezonowego za granicą jest oczywiście wynagrodzenie, które w wielu przypadkach kilkukrotnie przewyższa to proponowane przez pracodawców polskich. Wielu pracowników podejmujących pracę sezonową za granicą podkreśla, iż kilka tygodni lub miesięcy spędzonych u zagranicznego pracodawcy to zazwyczaj solidny zastrzyk finansowy, który w znaczący sposób pozwala podreperować domowy budżet. I to właśnie zarobki są głównym powodem podejmowania takiego zatrudnienia. Jednak – co warte podkreślenia – ten rodzaj pracy ma także kilka innych zalet, o których warto wspomnieć. Do plusów sezonowych wyjazdów zarobkowych należy zaliczyć:
– możliwość podszkolenia języka obcego,
– poznawanie nowych kultur i obyczajów,
– zapoznawanie nowych ludzi,
– nauka samodzielności i odpowiedzialności (ma to szczególne znaczenie zwłaszcza w przypadku ludzi młodych, dla których praca sezonowa za granicą jest często swego rodzaju szkołą życia),
– zwiedzanie i poznawanie nowych miejsc.
Nie bez znaczenia jest także fakt, iż praca sezonowa daje szansę na zdobycie doświadczenia, które może przydać się w późniejszym życiu zawodowym.
Pomimo wielu niewątpliwych zalet pracy sezonowej za granicą nie wolno nie wspomnieć także o jej mankamentach. Wśród wad takiego zajęcia wymienia się przede wszystkim:
– rozłąkę z rodziną (czasami kilka miesięcy)
– tymczasowość zajęcia (brak stałości zatrudnienia),
– trudności z aklimatyzacją w nowym miejscu,
– ryzyko trafienia na nieuczciwego pracodawcę,
– wykonywanie ciężkich prac fizycznych.
Dodatkowo należy wspomnieć o tym, iż utrzymanie w niektórych krajach Unii Europejskiej jest stosunkowo drogie, więc spora część zarobionych pieniędzy jest przeznaczana na wydatki bieżące. Dlatego też wiele osób rozważających taki wyjazd zadaje sobie pytanie – czy jest to opłacalne? Biorąc pod uwagę ilość Polaków wyjeżdżających do prac sezonowych należy zakładać, iż odpowiedź jest twierdząca.
Formalności związane z pracą sezonową
Decydując się na podjęcie pracy sezonowej za granicą należy pamiętać o dopełnieniu kilku formalności. Pierwszym krokiem jest podjęcie decyzji o tym, gdzie wyjechać. A wybór jest naprawdę duży. W jakiej branży można pracować w konkretnym kraju? Otóż, Francja to głównie winobranie, Dania – praca w ogrodnictwie, Hiszpania i Włochy – zbiory owoców, Norwegia – gastronomia i przetwórstwo rybne, Irlandia – turystyka, gastronomia, hotelarstwo, a Holandia – sortowanie warzyw, owoców i ryb. Warto też pomyśleć o naszych zachodnich sąsiadach. Tutaj praca sezonowa (Niemcy, Austria) to przede wszystkim rolnictwo – między innymi zbieranie szparagów, chmielu bądź truskawek. A jak już zapadnie decyzja o kraju docelowym, to kolejnym krokiem jest przygotowanie samego wyjazdu i dokumentów. W większości przypadków niezbędne dokumenty to: ważny dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport), akt urodzenia, dokumenty dotyczące obecnego lub poprzednich związków małżeńskich (w tym ewentualne orzeczenie rozwodowe), zezwolenie na pobyt (jeżeli jest wymagane), umowa wstępna z pracodawcą lub korespondencja dotycząca zatrudnienia, Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego. W przypadkach pracy sezonowej dedykowanej studentom może pojawić się obowiązek przedstawienia dokumentu z uczelni potwierdzające wpis na listę studentów. Taka sytuacja ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy uczelnia pośredniczy pomiędzy zagranicznymi pracodawcami a swoimi studentami.
Podejmując pracę sezonową za granicą nie wolno zapominać także o tym, iż zarobki uzyskane z tego zajęcia podlegają opodatkowaniu. W praktyce oznacza to, iż trzeba je wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym. Sam sposób rozliczenia dochodu zagranicznego jest uzależniony od tego, jaka umowa obowiązuje pomiędzy Polską a danym państwem. Najbardziej opłacalna jest praca w państwach, z którymi Polska posiada umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W tym przypadku dochody osiągnięte za granicą są zwolnione z polskiego podatku. Zupełnie inaczej wygląda sytuacja wtedy, gdy praca jest wykonywana w państwach, z którymi Polska takiej umowy nie posiada – wtedy stosuje się metodę odliczenia proporcjonalnego, która polega na tym, iż cały dochód zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce. I chociaż w tym przypadku podatnik może odliczyć od polskiego podatku podatek zagraniczny, to jednak jedynie do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód zagraniczny. W praktyce oznacza to, iż dopłata uiszczana pod koniec roku jest zazwyczaj relatywnie wysoka.
Praca sezonowa za granicą to dobre rozwiązanie dla osób chcących szybko zasilić lub podreperować domowy budżet. I wielu Polaków z tego korzysta – zwłaszcza w okresie wakacyjnym. Jednak aby tymczasowy wyjazd do pracy przyniósł oczekiwane rezultaty, to należy dobrze się do niego przygotować. Sprawdzenie pracodawcy lub pośrednika, przeczytanie umowy, znalezienie mieszkania jeszcze przed wyjazdem, poinformowanie najbliższych o miejscu pobytu, przygotowanie wszelkich niezbędnych dokumentów czy zapłacenie ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków – to tylko niektóre czynności, o jakich powinien pamiętać przyszły pracownik sezonowy. Zaniedbanie czegokolwiek w tym zakresie może przynieść przykre konsekwencje. A właściwe i rozsądne przygotowanie się do wyjazdu zapewni nie tylko zarobek, ale także cenne doświadczenia.